ის მხოლოდ ცხრა წლის იყო, მაგრამ მისი ბოლო სურვილი შეეხო ყველას, ვინც მას იცნობდა.
ცხრა წლის ბიჭუნა, რომელიც მძიმე კიბოთი იყო ავად, ბოლოსად ეხვევა თავის პატარა დას.
სიკვდილამდე ის ჩუმად უჩურჩულებს მას ათ ისეთ ამაღელვებელ სიტყვას, რომ მშობლების გული სამუდამოდ იმსხვრევა. 💔
ჩემი სული ჯერ კიდევ თრთის… წაიკითხეთ მთელი ისტორია კომენტარებში 👇👇👇
ბეილი მხოლოდ ცხრა წლის იყო, მაგრამ მან დატოვა სიყვარულისა და სიმამაცის გაკვეთილი, რომელიც არასდროს დაივიწყება.
დაავადების მიუხედავად, მან უზარმაზარი სიხარულით მიიღო თავისი პატარა დის, მილის, დაბადება. ის გახდა მისი დამცველი, გზამკვლევი და გმირი. ყოველი ჟესტი, ყოველი ღიმილი იყო გზა, რომლითაც ის სიყვარულს გადასცემდა — მაშინაც კი, როცა საკუთარი ძალა უკლდებოდა.
სიკვდილამდე ბეილიმ ესაუბრა თავის მშობლებს თავისი წასვლის შესახებ და სთხოვა, რომ მცირე მწუხარების შემდეგ გაეღიმათ, რათა მილის არ შეშინებოდა სიტყვა „მშვიდობით“-ის. ის ამბობდა, რომ მისი ცხოვრება და დასაფლავება უნდა ყოფილიყო სიყვარულის ზეიმი, არა დანაკარგის.
24 დეკემბერს ის მშვიდად დაიძინა, დის ხელჩაჭერილი. მისი ოჯახი და მთელი ქალაქი შეიკრიბა, რათა დაემშვიდობებინათ — მადლიერების ცერემონიალზე იმ საოცარი ბავშვისთვის, რომლის გაცნობაც ბედად ერგოთ.
ეს ისტორია გვახსენებს, რომ გმირები ყოველთვის არ ატარებენ მოსასხამს: ზოგჯერ ისინი მეტრნახევარზე დაბლები არიან და ტოვებენ კვალს, რომელიც არასდროს გაქრება.
ის გვახსენებს, რომ გმირები ყოველთვის არ ატარებენ მოსასხამს: ზოგჯერ ისინი მეტრნახევარზე დაბლები არიან და ტოვებენ კვალი, რომელსაც ვერაფერი წაშლის.
